For Your Eyes Only part XL

They have a plan, but not a clue.


O Brother, Where Art Thou?

Uit: 2000, USA
Regisseur: Joel en Ethan Coen   (The man who wasn't there, Intolerable Cruelty, The Ladykillers, No Country For Old Men, Burn after reading)
Met: George Clooney, Holly Hunter, John Torturro en John Goodman



VW

De nieuwste Coen Brothers film speelt zich af in, pak hem beet, de jaren twintig. Het draait om drie ontsnapte gevangenen in het Zuiden van de Verenigde Staten. De drie, waaronder George Clooney en John Turturro, zijn ontsnapt aan de chaingang en gaan op zoek naar een verborgen buit. Onderweg komen ze elk cliché over het Zuiden tegen die de broertjes Coen konden bedenken. Van het stelen van een apple pie die in een vensterbank staat af te koelen tot een ouderwetse baptizin' in de rivier. Van de brute verstoring van een KKK-meeting tot achterlijke rednecks die eerst hun jachtgeweer afvuren en dan pas vragen stellen.


Dit keer is de Coen film niet gebaseerd op een zogenaamd waargebeurd verhaal zoals Fargo maar op het klassieke roadverhaal van Odysseus, lezen we in de begintitels. Buiten de Sirenen, de Cycloop en het feit dat het verhaal uiteindelijk een zoektocht naar het familiegeluk blijkt te zijn, is er verder niet zo gek veel met het gegeven gedaan. Dat geeft niet want het gaat er de Coen's nooit zozeer om om waarheidsgetrouw te blijven. Hun films hebben altijd iets surreëels en de plots lijken soms aan de willekeur van de opnamedag overgeleverd. Dat terwijl de Coens hun scripts ultiem gedetailleerd opleveren en navolgen. De sfeer in hun films slaat vaak door naar grimmig (Blood Simple, Miller's Crossing, Barton Fink, Fargo) of melig (Raising Arizona, The Hudsucker Proxy, The Big Lebowski). Maar deze film kan ik niet zo goed plaatsen. Het past misschien het beste in de laatste categorie. Maar ik had liever gezien dat ze met deze film wat meer hun dark side hadden getoond.


Eén geslaagde verhaallijn vertelt hoe de drie per ongeluk een plaatje opnemen wat een gigantische hit wordt. Het is een erg aanstekelijk nummer en het helpt de film bij elkaar te houden. Maar alle wonderbaarlijke omzwervingen, de melige humor en absurde karakters ten spijt was dit de Coen-film die mij het minst heeft geboeid. De humor is meer gezocht, de karakters inmiddels minder verrassend en het ogenschijnlijk stuurloze plot is niet bevredigend. Toch is het een aardige aanvulling op hun imposante oeuvre want de liefde voor het filmen, verhalen vertellen, de acteurs en het publiek blijft spreken. Het kan de concurrentie met het huidig bioscoopaanbod heel behoorlijk aan. Maar de Coen's zijn aan hun stand verplicht op hoog niveau te blijven verbazen en vermaken.


VW geeft **½



LePaulski

Het vooruitzicht de nieuwe van de Coen Brothers te mogen aanschouwen doet het hart sneller kloppen. De geniale broeders hebben in de afgelopen 15 jaar voor de meest opwindende cinema van uit de Verenigde Staten gezorgd, waarbij totale eigenzinnigheid, lak aan commercie, gevoel voor humor en een duizelingwekkend gebruik van beeld en geluid tot de voornaamste pijlers horen. In O Brother Where Art Thou nemen zij ons mee naar het Amerika van de jaren 20, alwaar drie niet al te snuggere gevangenen op de vlucht slaan. Al snel neemt de minst domme van het stel, George Clooney de leiding in handen om ze na vele omzwervingen naar huis te leiden.


Twijfelden VW en ik bij het zien van het misbaksel Road Trip nog over de Homeriaanse oorsprong, bij O Brother wordt geen twijfel gelaten over de bron van inspiratie. Meer nog dan door de griekse sage werd ik weer blij verrast door de sympathieen die de gebroeders koesteren voor de underdog. Ik ken geen andere regisseurs die de loser zo stelselmatig in het middelpunt van de belangstelling hebben gezet. Deze is zonder uitzondering mannelijk van geslacht en wordt stelselmatig omringd door enkele andere sukkels en een sterke vrouw.


Dit is een film die bestaat uit een aantal losse, overdonderende momenten (zoals ze bijvoorbeeld ook in Raising Arizona, Miller's Crossing en The Hudsucker Proxy direct zijn aan te wijzen). Het zijn scenes die in diversiteit en intensiteit uiteenlopen van het bijwonen van een gewelddadige KKK bijeenkomst tot de opname van een hilarisch hilbilly nummer in een radio studio. De cast bestaat voor een groot deel (Holly Hunter, John Torturro en John Goodman) uit oudgedienden die in eerdergenoemde films ook al mochten opdraven.


LePaulski geeft ***



jouw mening



Gezien: 14-12-2000

Companeros,

Laat ik beginnen met eenieder een welgemeend gelukkig 2001 te wensen namens VW en mij. Het jaar 2000 ligt inmiddels achter ons, maar VW en LePaulski zouden VW en LePaulski niet zijn als nog wat unfinished business uit het vorige jaar hebben weg te werken. Het bioscoopbezoek van deze keer (en de volgende keer) stammen immers nog uit dat millenniumjaar. Maar dat is nog niet alles. Deze mail bevat zowaar een OPROEP!
Jawel, jullie worden allemaal van harte uitgenodigd om jullie eigen TOP 3 VAN 2000 en de ALLERSLECHTSTE film die jullie in dat jaar zagen met ons te delen. We lullen die mailtjes aardig vol, maar we willen nu wel eens weten wat jullie ervan denken. Reply je tops en flop naar mij (lepaulski@hotmail.com) of als je je daar lekkerder bij voelt naar VW (carpetcrawl@hotmail.com). Natuurlijk worden alle inzendingen volstrekt vertrouwelijk behandeld (ahum) en hopen we dat iedereen snel reageert zodat je de eindstanden snel kan terugzien op de site en in de mail. In onze volgende mail kom ik samen met VW terug op onze persoonlijke lijstjes.

VW aan het werk jij,



Home