Beste lezer,
Dit is 2013. Waarin niet meer onder ons;
| Ω Ray Harryhausen | [D] Mighty Joe Young (1949) | The 7th Voyage of Sinbad | Jason and the Argonauts |
| Ω Dennis Farina | [A] Thief | Manhunter | The Last Rites of Joe May |
| Ω Karen Black | [A] The Day of the Locust | Five Easy Pieces | Nashville |
| Ω Kees Brusse | [A] Ciske de Rat (1955) | Dokter Pulder zaait papavers | Rooie Sien |
| Ω Peter O’Toole | [A] Lawrence of Arabia | The Lion in the Winter | The Last Emperor |
| Ω Joan Fontaine | [A] Rebecca | Suspicion | Jane Eyre |
| Ω Roger Ebert | [J] "Siskel & Ebert" |
For Your Eyes Only LEZERS TOP 2013
|
Een spiegel voor alle zondagskinderen -lees Italië en het Westen- die hun geluk vergooien aan hol vertier en verschoten idealen. Mooie ode aan de klassieke Italiaanse meesters. Van de maker van het prachtige Il Divo.
Overvol drama blijft drijven op het fijne acteerwerk en genuanceerde regie. Bevlogen cinema zonder eenduidige antwoorden. Van de maker van het prachtige A Seperation.
Een geïnspireerd geschoten en vooral gemonteerde doorkijk op hoe heel Nederland zich over het Rijks ontfermt. Polderen op zijn allermooist!
In deze opmerkelijke documentaire blijken (oud) moordenaars en huurlingen (veertig jaar na dato) inmiddels gerespecteerde leden van democratie Indonesië. Van deze wannabe filmgangsters lijkt slechts een enkeling een vaag besef van wroeging te hebben.
Über-gestyleerde thriller over een driehoeksverhouding tussen moeder, dochter en schoonbroer combineert fijne Giallo-toetsen met een unheimische spanning die soms aan David Lynch doet denken.
Gemaakt met fijnzinnig gevoel voor onze zwakten, verkeerde keuzes en stuurse zinnen die ons allemaal doen verlangen dat we betere mensen zijn. Het genadeloos uitkleden van Llewyn Davis getuigt van het mededogen van de makers.
Hoe lang geleden zag ik niet de laatste goede Spielberg film? – Ok, zes maanden terug: E.T.
Zonder zijn trade mark bombastische sets, camera’s en muziek weet hij weer te overtuigen met een praatfilm die meer is dan een fenomenale Daniel Day Lewis.
Duitse sympathieke slacker film over een nietsnut die een dagje dichter bij het besef komt dat de wereld niet om hem draait. Inspirerend debuut.
Ondanks mooie cast, wellustige close-ups, intens acteerwerk en intellectueel name dropping is het -drie uur lang- maar moeilijk het werkelijke karakter van Adèle te ontwaren. Totdat de emotionele mokerslag aan het eind de film toch nog de moeite waard maakt.
Pretentieus zoals een film met nouvelle vague verwijzingen over een navelstarende twintiger in NYC pretentieus kan zijn. En toch weet Frances je in te pakken.
Er gaat weinig boven een ratelende projector en een prachtige zwart-wit print die via het celluloid de ogen streelt. Zeker wanneer de ziel van een bokser op het spel staat.
De krukkige dialogen, het ontbreken van een logische verhaallijn, de humorloze karakters en de krankzinnige clichés doen zelfs meest gestaalde b-filmfanaat hunkeren naar een behandeling met de med-bay voor het opgelopen hersentrauma.
Zwakke poging literatureluur op witte doek te brengen. Oh ja, in zwart/wit want dan moet het wel kunst zijn.
Mooi design en leuke retro synthesyzer muziek maar wat een slap scenario! Stelen is een vak: star wars, the matrix, 2001, solaris, alien, moon, lotr, planet of the apes, total recall, robocop en wall-e moeten bij het verlaten van dit theater nog maar eens goed hun zakken controleren.
En net zo makkelijk pakken we de draad rond Jesse en Celine weer op. In dit nieuwe tijdperk waarin we uren achtereen met onze geliefde tv helden doorbrengen is dit een zeldzaam effectief cinematografisch experiment in schaarste. Moeten we nu echt weer 10 jaar geduld betrachten?
Waarin 3D weer een stapje verder richting volwassenheid groeit. Bij uitstek een bioscoop ervaring, en een gewichtloze traan als kers op de taart.
Met een diepere laag, zonder een bijster boeiende geschiedenis.
Met een boeiende geschiedenis, zonder een diepere laag.
De keerzijde van de seksuele revolutie in al zijn schokkendheid in beeld gebracht. Ik was er even stil van bij de aftiteling.
Symboliek te over in een prachtig geschoten toneelstuk in de ruimte. Sandra Bullock die een echt zware rol kan dragen, wie had dat gedacht..?
Als je wil controleren of Tom Hanks inderdaad nog steeds een van de besten is kun je deze rustig checken. Tot en met het eind adembenemend.
Ogenschijnlijk rechttoe-rechtaan Britse thriller transformeert langzaam en zonder dat je het beseft in ijzingwekkende horror.
Raadsels te over in deze originele thriller, wie is toch die uncle Charlie..? Knap gemaakt totdat het raadsel is opgelost, waarna het wat meer standaard wordt.
Heerlijk weer zo’n Tarantino, alles wat je ervan verwacht. Alvast een tip voor 2014: 12 Years a Slave. Zelfde misselijkmakende thema, compleet andere uitvoering.
De fascinerende jacht op OBL tegen de achtergrond van de war on terror en de incompetente en immorele Amerikaanse overheid. Bigelow weet de vragen te stellen zonder te moraliseren.
Niet helemaal gelukte, maar toch onderhoudende en originele Soderbergh. Begint als een genrefilm en verandert langzaam in een andere genrefilm (wist LePaulski mij na afloop uit te leggen).
Een folksong over een folksinger in the Village in de jaren 60. Mooi kabbelend en tokkelend en zeker de moeite waard als je de muziek kan waarderen.
Drie titels waar ik niet uit kon kiezen voor de laatste plek: prachtige vertolkingen (Benedict Cumberbatch / Joaquin Phoenix / Michael Douglas) in een middelmatige of ietwat mislukte rolprent.
Mijn hemel wat stompzinnig.. zelden zo’n kinderachtige film gezien die zo waanzinnig spectaculair is. Perfect voor je achtjarige neefje.
De Hollywood-fabriek probeert hier niet eens meer iets origineels van te maken. Weer zo'n prefab Marvel product.. next!
Veel beter weg te kijken dan deel 1, maar als Tolkien-nerd vroeg ik me na afloop af of ik aan ernstige vorm van geheugenverlies leed. Zat Legolas in de Hobbit..? met een love-interest..? die met een elven-SWAT-team Orcs uitschakelen..? Zoals ik vorig jaar al zei (en volgend jaar waarschijnlijk weer): Tolkien draait zich om.