For Your Eyes Only TOP 2000_LEZERS

Beste lezers,

na een jaar lang gezever van onze kant, mochten jullie eindelijk ook jullie je stem laten horen. Maar liefst 8 personen hebben hun stem uit gebracht in de VW-LePaulski Lezers Poll (dat is een derde van ons huidig bestand) en daar zijn we zeer tevreden mee. Niet alleen dat, ook blijkt iedereen over goede smaak te beschikken en deinzen jullie er niet voor terug je (verrassende) keuzes te verantwoorden. Waarbij er zelfs eervolle vermeldingen zijn te halen voor Ernest Borgnine en VW-LePaulski favorieten als 'Three Kings' ontmaskerd worden als flops van 2000! Ik zal dit kort houden want er is al genoeg te lezen (de langere stukjes aan het eind zijn dan ook zeker de moeite waard!).

Een korte telling waarbij LePaulski’s en mijn lijstjes ook hebben meegedaan laten MAGNOLIA als onbetwiste winnaar zien met maar liefst 7 stemmen.
Op twee komt AMERICAN BEAUTY met 5 stemmen. Verrassend op drie AMERICAN PSYCHO met 3 stemmen.
En elk 2 stemmen hadden: ABRE LOS OJOS, AUDITION, THE LIMEY, SLEEPY HOLLOW, THE STRAIGHT STORY, THREE KINGS (ook een flop-stem) en TODO SOBRE MI MADRE.

Als losers van 2000 gooien THE BEACH en HOLLOW MAN hoge ogen.

Bollerski, bijt het spits maar af...


Bollerski te G.

1. Magnolia
2. American Beauty
3. Abre Los Ojos (Gelijk heb je LePaulski!!!)


Maya te G.

* Solas
* De wind zal ons meenemen
* Magnolia
* American Beauty
* La vida es silbar
* Suzhou River


Remco te J.

Top 3
* Bicentennial man
* The Straight Story
* Audition
En inderdaad, de flop:
* Three kings

Tja, die tops en flops. Ik heb een probleem met de tops. Ik heb zo belachelijk weinig gezien van 2000 dat ik nauwelijks met enig fatsoen een top drie kan samenstellen. En veel van de films die ik heb gezien zijn dus eigenlijk van 1999. Maar ik zal een poging wagen, in de hoop dat de vwlepaulski redactie niet al te nauw kijk op het bouwjaar:


Janus te G.

1. Being John Malkovich
Paf! Die zag je niet aankomen
2. Magnolia
geen commentaar
3. Todo Sobre Mi Madre
als ik me de Spaanse titel goed herinner (all about my mother)
4. The War Zone
zegt je waarschijnlijk niks, regiedebuut Tim Roth is een van de schokkendste filmpjes ooit gezien
5. Sleepy Hollow
Depp en Burton en Ricci en Miranda Richardson; mooi donker is niet lelijk

Eervolle losers:
* Sixth Sense (had ook op 5 gekunt, maar toch net niet)
* American Beauty (net een beetje te veel gehyped, naar mijn smaak)


Eiso te G.

* HAPPINESS
de leukste erorm naargeestige toestanden, maar razend knap opgeleukt.
* MAGNOLIA
de verwarrendste, eindelijk weer een film waar je nog een keer heen kunt zonder je te vervelen.
* THE STRAIGHT STORY
de mooiste
* JULIAN DONKEY BOY
het anderst, voor liefbebbers van Ewen Bremner
* FREAKS
van Tod Browning. weliswaar uit 1932, maar toch vorig jaar gezien

meest teleurstellend:
* TOPSY TURVY
echt geen ene reet aan, waar is de Mike Leigh van Naked gebleven?

speciale vermelding:
Ernest Borgnine on the bus. van cult-korte-filmer Jeff Krulik. doe niet als wij en blijf zitten in de hoop op nog iets beters, het komt niet.


Krispijn te A.

1. Virgin Suicides
Ondergewaardeerde film, heb ik het gevoel
2. AJAX, daar hoorden zij...
Nu ook in Utrecht heren, waar blijft jullie oordeel? Aanrader voor alle
niet-AJAX supporters -helaas.
3. Todo sobre mi madre
Vanwege beste bijrol.
4. South Park, bigger, longer, uncut
Zonder TV-voorkennis erg verfrissend.
5. American Psycho
Haalt het niet bij het boek, maar beter dan "Hollow Man"!

Flops
* Hollow Man
He's losing it... (zelf gezien, dat durf ik te bekennen)
* The Beach
Al past deze modieuze verfilming wel bij een modieuze schrijver
* Teaching Mrs Tingle, Scream 3
Maar waarom ook alweer....? Zou het dan toch door Pathé ArenA komen

Hiermee wil ik jullie dan toch een top/not aanleveren. Helaas zonder Franse, Thaise en andere door-afkomst-al-cult-films, al heb ik een Nederlandse prent in mijn lijst weten te persen (wat heb ik ontstellend weinig gezien in 2000).


Marlous te N.

Topper 1: Magnolia
In een rete koude Antwerpse bioscoop heb ik me vanaf het begin tot het eind niet gerealiseerd dat ik langzaamaan bevroor aangezien ik mijn eerste echte ervaring had hoe je in een film meegesleurd kan worden.
Behalve de eerste 5 tot 10 minuten dacht ik echt dat het een draak van een film ging worden en dat ik misselijk aan het worden was, maar toen eindelijk de vertelperspectieven duidelijk begonnen te worden, was ik verkocht.
De kikkerscene was ondanks de peristaltische beweging van mijn maag door het aanschouwen van al dat vallende drellerige goed toch oogverblindend mooi gefilmd. En dat ik daarnaast heel wat credit aan Tom Cruise wil geven voor zijn acteertalent zegt voor mij al genoeg. Een echt topper dus.

Topper 2: American Beauty
Het geweldige klassieke tv-genre 'woensdagavondfilm' wordt op sublieme wijze van kaasverhaal naar hoogstaande en diepzinninge dialogen verheven.
Het 'waargebeurde verhaal' wordt door alle stereotype zaken zo over de top gedreven dat het de Amerikanen een spiegel voorhoudt en het als film niet meer stuk kan!
De scene die mij het meest is bijgebleven is de in rondjes waaiende plastic zak: een voor mij geweldig filmmoment dat, wanneer ik eraan terugdenk, mij een gevoel van rust geeft (hoe waardeloos dat ook mag klinken).


Flopper 1: Dancer in the dark
Nou was ik er toch heilig van overtuigd dat ik bij de groep van 'lovers' zou behoren en niet van 'haters', maar ik kan niets anders zeggen dan dat ik het een draak van een film vond, mijn 2 gekoesterde cd's van Bjork ten spijt!
Door de in de bioscoop geziene voorstukjes zag ik het al helemaal zitten: de scene op de trein vond ik er super uitzien. Een film waarin ze een musicalstijl hanteerden leek mij echt top. Ik begreep dan ook niet waarom mensen dat niet konden waarderen, totdat ik de andere stukjes 'musical' (als je het al zo kunt noemen) zag: ik, als dansliefhebber, schaamde mij dood! Ik snap best dat iemand een andere manier van dansen ontwikkelt die niet altijd oogstrelend is, maar in deze film hebben ze een hele grote fout gemaakt: namelijk de 'dansen' aan te passen aan het niveau van de hoofdpersoon. En laten we wel wezen, als er 1 hark op de wereld rondloopt is het Bjork wel. Dat kind is zo ritmisch gestoord als een tuinhek!
En nou kreeg ik het nog best voor elkaar om daar mijn ogen gedeeltelijk voor te sluiten, maar dat gehuig en geschreeuw van haar hoef ik de komende jaren niet meer te horen. Normaal gesproken is het horen van de ademhaling van een zanger(eres) een teken van slechte techniek en uithoudingsvermogen, maar mevrouw Bjork heeft er onderhand haar handelsmerk van weten te maken en het siert haar niet. Het is luguber en ik schrok eigenlijk van mezelf, maar ik had echt gehoopt dat ze haar 3 kwartier eerder hadden opgeknoopt!
De credit die ik Bjork toch wil geven is wel haar acteervermogen (want dat had ik helemaal niet verwacht na alle negatieve kritiek) en haar laatste schreeuw aan de strop: mijn haren stonden recht overeind en ik had een brok in mijn keel. Ik weet niet wat het was, maar een geacteerde schreeuw was het niet. Ik als psycholoog weet zeker dat daar heel wat meer inzat: hij ging mij echt door merg en been.




Martijn te E.

Top 3
1. High Fidelity
2. American Psycho
3. American Beauty
Toelichting lijkt me in dit geval overbodig.

Flop 3
1. The Beach
Hoewel deze film me niet meer helemaal helder voor de geest staat (wat op zich al een slecht teken is), is dit toch wel de flop van 2000. Toegegeven, alle ingedrienten waren natuurlijk ook wel voor handen: wonderboy Leonardo di Caprio, een prutsverhaaltje over een zogenaamd tropisch paradijs-eiland en een wel heel erge Hollywood-verfilming van het, naar 't schijnt, toch wel sterke boek. Mooie natuurbeelden, dat wel.

2. Hollow Man
Verhoeven draait weer een filmpje in elkaar die bol staat van de special effects, maar (opnieuw ?) de nodige diepgang mist: Briljante wetenschapper (uiteraard) weet zichzelf onzichtbaar te maken en kan dus vervolgens ongestoord zijn gang gaan. Zijn slechte kant komt dan ineens bovendrijven
en vanaf dat moment is het "dood en verderf" wat de klok slaat. Gelukkig heeft Verhoeven uiteindelijk zijn vingers niet gebrand aan een verkrachtigsscene (zoals gesuggereerd werd
op 't internet), waarin onze "invisible man" zich vergrijpt aan een bloedstollend mooie vrouw. Het had waarschijnlijk voornamelijk op de lachspieren gewerkt.

3. De Zwarte Meteoor
Een bewerking van het boek van Tom Egbers handelend over de Afrikaanse voetballer Steve Mokone die eind jaren vijftig naar 't in z'n ogen spannende Almelo (All mellow ?) emigreert om daar voor 't plaatselijke Heracles te gaan spelen. Het saaie documentaire-achtige boek van Egbers is gelukkig wel wat aangedikt in de film, maar biedt helaas te weinig soelaas om echt te kunnen boeien. In de film is de onorthodoxe "zwarte meteoor" Mokone een soort vaderfiguur voor de eigenlijke hoofdrolspeler, het pubertje Felix Verbeek. "Hij leerde hem voetbal maar vooral leven" is natuurlijk een quote van jewelste (www.dezwartemeteoor.nl), die half Nederland de bioscoop doet inrennen. Het grappige is dat Felix Verbeek de hele film geen bal aanraakt en Mokone, die
naar 't schijnt onze kleine Tukker dus "het leven" leert, raaskalt voornamelijk door middel van wazige hippie-metaforen als "vrijheid is voor mij het saxofoonspel van John Coltrane". En o ja, terloops kwalificeert hij de zwarte bisschop Tutu ook nog als "a good man". Kortom, de film is voornamelijk doordrenkt met allerlei cliches, die nederlandse films zo vaak eigen zijn. Let ook op de klungelig gefilmde voetbalwedstrijden, waarin Mokone overduidelijk geen strobreed in de
weg gelegd wordt, als hij weer eens een doelpuntje voor "he-RA-cles" scoort (let op de intonatie, Tom Egbers doet het iedere zondagavond bij Studio Sport voor).