Uit: 1999, USA
Regie: Roman Polanski (The Pianist)
Met: Johnny Depp, Lena Olin, Frank Langella, Emmanuelle Seigner
Roman Polanski is een van de twee regisseurs (de ander is Luc Besson), die films vanuit Europa kan maken die niet onderdoen voor de amusementswaarde van de Hollywoodprodukten, maar daar ook nauwelijks van te onderscheiden zijn. Dat is natuurlijk niet vreemd, want Polanski heeft vele jaren in Tinseltown gewerkt, totdat een seksuele daad met een minderjarig meisje (in het huis van Jack Nicholson) hem dwong Amerika te onvluchten. Sindsdien kan hij geen voet meer op Amerikaanse bodem zetten zonder te worden gearresteerd. Toch vervullen, na zijn verbanning, Amerikanen nog steeds de hoofdrollen in zijn films, daarbij vaak vergezeld door Polanski's echtgenote, Emanuelle Seigner.
Zo ook in The Ninth Gate. Johnny Depp speelt een antiquaar zonder scrupules. Zijn meedogenloze stijl en killer mentaliteit leveren hem een belangrijke opdracht op. Hij wordt voor veel geld gecharterd drie (mogelijk) door de duivel geschreven boeken op authenticiteit te controleren. Zijn onderzoek leidt hem via New York en Portugal naar Parijs en mondt uiteindelijk uit in een nog veel belangrijkere opdracht: de uitverkoring om een kijkje in de keuken van de duivel te mogen nemen. Emanuelle Seigner verleidt hem daartoe zonder al te veel moeite. Depp had op aarde toch al weinig te zoeken.
Opvallend is het gebrek aan diepgang en de vele losse eindjes die na afloop vrolijk blijven bungelen. Maar zoals bij veel goede horrorfilms valt dat pas op als je de bioscoop al lang hebt verlaten. De beeldschone beelden van cameraman Darius Khondji en de betoverende tonen van Woyzek Kilar maken the Ninth Gate vooral tot een feest voor oog en oor. Dit is een overdonderende horrorfilm in de traditie van de Italiaanse filmers Dario Argento en Lucio Fulci. En in die zin toch meer Europees dan Polanski wellicht had gehoopt.
VW
Een boek is een fantastisch object. Het geeft je een ongeëvenaard kijkje in de gedachten van de schrijver. En niet alleen dat. Het werkt ook in de dimensie tijd. Zo kun je je in een handomdraai verplaatsen naar de tijd dat de macht nog verdeeld werd door kerk en kasteelheer en de duivel nog vrij spel had onder het godvrezende plebs. Uit die tijd stamt ook het boek over de negen poorten. Met Lucifer als co-auteur zou het magische krachten bezitten. Dean Corso (Johnny Depp) wordt door een collectioneur ingehuurd om de drie overgebleven kopieën op te sporen. Corso, die normaal gesproken een geldbelust mannetje is, laat zich tijdens deze klus helemaal meeslepen. Het ontaardt in een persoonlijke queeste naar de demonische graal. Zal het mysterie van de negen poorten zich prijsgeven?
Natuurlijk wel, een beetje horrorfilm gaat all the way. Hoewel je natuurlijk nooit al je geheimen moet prijsgeven. Ze zijn door alle jaren populair gebleven. Hoewel de goede oude horror/slasher-movies van de jaren 70 en 80 zoals The Omen, A Nightmare on Elm Street, Friday 13th en Halloween om maar een paar bekende te noemen, verleden tijd lijken. Met slappe aftreksels als Scream en I know what you did.. probeert men aan de behoefte te voorzien. Het occulte mag zeker nog op brede belangstelling van het filmpubliek rekenen. End of Days, Stigmata, The Blair Witch Project en The Craft zijn nog maar een paar voorbeelden. Zou het aan de eeuw wisseling liggen en heeft het fin de siècle gevoel de kop opgestoken? De bezetenheid waarmee dan het einde der tijden in 1999 weer werd geprofeteerd bespeuren we ook in Hollywood. Dat Roman Polanski dit onderwerp weer eens aanpakt is niet alleen weinig verbazend maar ook om reikhalzend naar uit te kijken.
De 67 jarige Polanski is een voorbeeld voor veel filmmakers. Zijn grote kracht is het opbouwen van spanning in zijn verhalen. Of het nu over een langzaam depressief/gek wordende vrouw in een appartement is (Repulsion) of man (The Tenant) of het beroemde verhaal van Macbeth (een briljante verfilming), Polanski weet de meest benauwende scènes te scheppen. Ook het occulte is een geliefd onderwerp van de meester. De komische kanten belicht hij in The Fearless Vampire Killers, een absolute horror/thriller standaard wordt gezet met Rosemary's Baby. Over elk van zijn films zouden LePaulski en ik wel twee nieuwsbrieven kunnen volschrijven. Toch is dat voor The Ninth Gate lastiger. Het is spannend genoeg om meer dan twee uur te kunnen genieten van Depp, die weer lekker op dreef is, en zelfs van Emannuelle Seigner. Maar echt veel hoeft er niet over gezegd te worden. The Ninth Gate is een vlotte thriller geworden die je eigenlijk niet met de andere films moet vergelijken. Polanski heeft zijn sporen al lang verdiend en hoeft niets meer te bewijzen.
De 25e aflevering! Onze eerste mailing dateert van 12 december (1999). Dat betekent dat we
jullie al weer een half jaar bestoken met the hottest filminfo! Wat een feest. De
gelukstelegrammen zullen nu wel gaan binnenstromen. Toch heb ik niet echt veel bijzonders te
melden op dit moment. Ik had LePaulski beloofd om ooit nog eens over de HSX te beginnen.
En waarom niet nu?
www.hsx.com, aka The Hollywood Stock Exchange, een perfect tijdverdrijf voor de
filmliefhebber die wel een paar minuten per dag kan missen. Deze kan hij dan besteden aan het
kopen en verkopen van zijn aandelen in films en obligaties van filmsterren. Met dit gratis spel
(500.000 deelnemers) start iedereen met 2 miljoen Hollywood Bucks. Deze dollars zijn dan
wel nep maar de waarde wordt bepaald door de echte box office opbrengsten. Van minuut tot
minuut kun je checken hoeveel je port nu weer is gestegen. De diverse
fansites geven voldoende informatie waarmee je binnen mum van tijd kunt uitgroeien tot een
top trader. Na een wat gammele startperiode is mijn portefeuille inmiddels 2½ ton gestegen.
Toegegeven, het is een beetje verslavend maar van een beetje verslaving is toch nog niemand
slechter geworden? Oh ja, als je de beursvloer opgaat, laat je VW-LePaulski recensies maar
thuis want Hollywood geld wordt nu eenmaal met de grootste baggerproducties verdiend.
LePaulski, leg hem maar op de stip