Uit: 2006, USA
Regie: Davis Guggenheim
Met: Al Gore
Synopsis: Verslag van Al Gore's strijd om de gevaren van het broeikaseffect onder de aandacht te brengen.
De linkerkant van het Amerikaanse politieke spectrum begint zich na bijna 7 jaar Bush wanhopig af te vragen hoe zij de ultraconservatieven ooit nog uit het Witte Huis kunnen krijgen. Het lijkt erop dat de enige manier waarop zij hun boodschap nog aan het Amerikaanse volk kunnen vertellen door middel van documentaires is. Michael Moore's Bowling for Columbine (vuurwapens) en Fahrenheit 9/11 (de Irak oorlog) zijn hiervan goede voorbeelden die ook nog eens behoorlijk wat geld in het laatje brachten.
An Inconvenient Truth is een documentaire over het broeikaseffect en de jarenlange inspanning van Al Gore om dit onder de aandacht van de politiek en het publiek te brengen. Een combinatie van twee saaiere onderwerpen lijkt haast niet mogelijk. Zowel het broeikaseffect als Al Gore hebben een hoog geitenwollensokken-gehalte en bij elkaar gebracht in een film lijkt het een gegarandeerde slaapverwekker. En dan blijkt de documentaire ook nog neer te komen op een wat opgeleukt videoverslag van een PowerPoint presentatie van Al Gore. I rest my case.
En wat is het dan toch dat An Inconvenient Truth tot een uitermate boeiende en geslaagde documentaire maakt? Een groot deel is zondermeer te danken aan de bijna perfecte manier waarop Gore zijn boodschap weet over te brengen. Als ik vroeger een paar leraren als Gore zou hebben gehad, zou ik voor alle examens beslist een vol punt hoger hebben gehaald. Het verhaal zit zo goed in elkaar dat er geen speld tussen te krijgen is. Wat ook zeker meehelpt, is dat de boodschap werkelijk schokkend is. Tegen het eind van Gore's verhaal begin je onwillekeurig plannen te maken om naar veiligere oorden te verhuizen.
De documentaire krijgt even een Michael Moore tintje wanneer hij onderzoek doet naar de verwerpelijke praktijken van de olielobby om het broeikaseffect onder het tapijt te schuiven. Hij vergelijkt dit met de strategie die de tabakindustrie sinds de jaren '50 hanteerde toen langzaam duidelijk werd dat roken en longkanker een oorzakelijk verband hadden. Men kreeg bepaalde artsen en wetenschappers zover om het tegendeel te laten beweren, of in ieder geval voldoende twijfel te zaaien. De vergelijking met de olie-industrie vandaag de dag is treffend. Wat ook leuk is, zijn de mijmeringen en zelfspot van Gore over zijn verlies tegen Bush in de presidentsverkiezing van 2000.
Door zijn betrekkelijk eenvoudige boodschap en heldere gedachtelijn is Al Gore's documentaire in vele opzichten krachtiger dan de gemiddelde Michael Moore docu, die nogal eens wil verzanden in een brei van cijfers, aannames en gedachtegangen. De boodschap van Gore is eenvoudig, onweerlegbaar en angstaanjagend. Je zou er spontaan een ark van gaan bouwen.
Ola,
Na weer een zomer van kabinetscrisis, hittegolven, vijandige hedgefondsovernames, moties van wantrouwen, verstandskiestrekkingen, oorlogsverklaringen, gijzelingen, altijd dalende DVD-prijzen en de nieuwe zenderindelingen te hebben overleefd, pakken JB en VW de draad maar weer eens op. In de rij van het steeds populairder wordende genre der geëngageerde documentaire (Fahrenheit 9/11, Super Size Me, Enron: The smartest guys in the room, Darwin's Nightmare, The Corporation, China Blue, Outfoxed: Rupert Murdoch's War on Journalism, etc) heeft JB weer een interessante titel weten te spotten die binnenkort in Nederland in premiere gaat.
JB, waar gaat de wereld nu weer aan ten onder?