Uit: 2005, USA
Regie: Jim Jarmusch (Ghost Dog)
Met: Bill Murray, Sharon Stone, Jeffrey Wright, Frances Conroy, Jessica Lange, Tilda Swinton, Julie Delpy, Mark Webber, Chloë Sevigny
Synopsis: Don Johnston (niet te verwarren met de acteur Don Johnson) belandt in een kleine identiteitscrisis wanneer zijn geliefde hem verlaat en hij bovendien ontdekt dat hij een tienerzoon blijkt te hebben. Nu nog uitzoeken wie de moeder is en hoe die zoon eruit ziet. Zijn verleden als amateur Don Juan zorgt ervoor dat hij een zestal mogelijke kandidaten moet bezoeken.
Hoe goed kun je Bill Murray spelen wanneer je Bill Murray bent? De droefogige filmhuisfavoriet heeft in zijn tweede filmleven het Less is More concept tot levensmotto verheven en inspireert filmmakers tot het schrijven van scenario's speciaal voor hem. Zo ook minimalist Jim Jarmusch, die niet graag met dwingende plots werkt. Hij heeft een aardig concept bedacht waarin Bill Murray met opgetrokken wenkbrauw en zijdelingse blik zes scriptpagina's tegelijk kan wegacteren. Dat doet de voormalig SNL komiek voorbeeldig.
Nu ook Jarmusch zijn komische talent laat prevaleren boven zijn gebruikelijke behoefte om gewichtig en abstract te doen, levert dat een hele prettige komedie op. De gebroken knopjes die Don Johnston tijdens zijn speurtocht naar de moeder van zijn onvermoede zoon tegenkomt, becommentarieert hij met zeer droog commentaar. "That was quite an outfit you weren't wearing earlier", zegt hij tegen de dochter van één van zijn vroegere liefdes. Even daarvoor heeft zij Don namelijk verrast door poedelnaakt door het huis te lopen.
Zijn huidige leventje als bachelor op leeftijd schat hij niet al te hoog in. Maar terugblikkend ziet Don wat het had kunnen zijn, was hij bij één van zijn vroegere liefdes gebleven. Het doet vermoeden dat hij gewoon nooit de ware heeft gevonden. Het werk en de concessies die bij een relatie horen, wegen bij hem niet op tegen de vrijheid van het ongebonden bestaan. Zelfs het stormpje, dat in hem ontstaat wanneer hij leest dat hij nageslacht op de wereld heeft gezet, gaat rustig liggen wanneer de confrontatie uitblijft. De heerlijk mislukte poging om een vader-zoon band nieuw leven in te blazen vormt het prettige slot van dit verhaal. Don Johnston is toch definitief alleen en het is een relatie om te koesteren.
Ja mensen,
2005 zit er al weer bijna op en van de kant van VW & LePaulski ft. JB mogen we dit jaar bijna sabbathical noemen. Toch vliegen we eruit met een redelijke knaller van 2 x 4 recensies waardoor het totaal aantal gerecenseerde films toch nog op 20 komt.
Wat mij betreft is deze editie al een soort jaaroverzicht geworden waarbij ik jullie nog een recensie van IFFR 2005 (Primer) en AFFF 2005 (Nothing) verschuldigd was. Gedurende de tweede helft van 2005 keek ik ook erg uit naar de release van de nieuwe David Cronenberg, A History of Violence. Maar om één of andere duistere reden heeft deze film nauwelijks gedraaid in Utrecht. Van mijn kant waren er mislukte en halfslachtige pogingen om het alsnog in de nachtfilm, in Groningen en in Maastricht te gaan bekijken. Dit resulteerde in een bezoek aan In Her Shoes. Een gruwelijke ervaring waar Cronenberg nog een puntje aan kan zuigen.
For Your Eyes Only LEZERS TOP 2005
|