Uit: 1999, VS
Regie: David O. Russell
Met: George Clooney, Spike Jonze, Mark Wahlberg, Ice Cube
Eens in de zoveel tijd moet een groot verhaal opnieuw verteld worden. Zo maakte De Palma het fantastische Blow Out vrij naar Antonioni's klassieker Blow-Up, maakte Luhrmann Romeo + Juliet op geheel eigen wijze naar dat verhaaltje van Shakespeare en overleefde The Man With No Name generaties van Yojimbo naar Per Un Pugno Di Dollari (A Fistful Of Dollars) en High Plains Drifter. Al deze films brachten het originele verhaal op geheel eigen(tijdse) wijze. Dat moet ook want een getrouwe kopie van een originele film levert niets boeiends op. Ik vermoed dat dit voor bijvoorbeeld de remake van Psycho het geval is. Deze film moet shot voor shot het kopie zijn van het origineel, voor mij weinig reden om te gaan kijken.
Three Kings is ook al eerder gefilmd. Alleen toen, in 1962, heette het Lawrence of Arabia en was David Lean de regisseur. Beide verhalen gaan over de heerszucht van imperialistische grootmachten die onder het mum te vechten voor democratie en de mensenrechten de rest van de wereld naar hun hand proberen te zetten. Het lot van de kleine man wordt hierbij over het hoofd gezien. In LoA wordt de jonge Britse officier T.E. Lawrence (Peter O'Toole) tijdens WO I ingezet om de Duitsers te verjagen in Arabië. Op geheel eigen wijze stort hij zich in het nomaden-leventje en maakt hij vrienden met de Arabieren (Omar Sharif en Alec Guinness). Uiteindelijk leidt hij hen naar de vrijheid. De Britten, die het Arabische volk minachten, zijn geschokt door zijn amicale omgang met de woestijnbewoners. Verder wordt Lawrence of Arabia onder andere geprezen om haar prachtige cinematografie.
In Three Kings wordt de Lawrence figuur gesplitst in twee personen. Mark Wahlberg speelt het jonge onschuldige broekje met gevoel voor avontuur. Hij is soldaat in het machtige leger van de VS dat in 1991 de Golf-oorlog gebruikte om de wereld economie veilig te stellen. Uiteraard komt hij er al snel achter wat een gruwel oorlog is. En met name wat een farce de Golf-oorlog is voor de gewone man uit Irak, die graag van Saddam verlost zou worden. De andere helft van de Lawrence figuur wordt gespeeld door George Clooney. Hij speelt een ervaren Special Forces figuur die nu zijn dagen slijt als persbegeleider. Dat hij zijn taken niet zo serieus neemt blijkt al snel. Wanneer de mogelijkheid zich voordoet zich te kunnen verrijken aan de (van Koeweit gestolen) schatten van Saddam pakt hij die met beide handen aan. Samen met Marky Mark en rapper Ice Cube gaan ze op zoek naar een bunker vol met goud.
Net als Lawrence ontpopt Clooney zich als charismatisch leider. Alleen zal hij de keuze moeten maken tussen materiele rijkdom of het leiden van een handvol Irakese boeren naar hun vrijheid. Ondertussen worden de drie Amerikanen beste vrienden met de leider van de Irakese rebellen (de Sharif/Guinness rol). Een andere overeenkomst met LoA is de overrompelde beeldenpracht. Simpele settings, wat een woestijn nu eenmaal is, worden tot het uiterste gebruikt om de kijker een andere wereld in te slingeren. Gebruikte Lean zandduinen en zandstormen. Regisseur David O'Russel biedt genoeg spektakel met mijnenvelden en gasaanvallen. De flitsende montage en leuke camera-vondsten zorgen bij Three Kings voor de rest.
De film werkt fantastisch op alle vlakken, als actiefilm, als anti-oorlogsfilm en zeker als ouderwetse avonturenfilm waarbij ook de komische noten zuiver zijn. De boodschap is duidelijk. De gewone soldaat trekt zich totaal niets aan (of merkt het niet eens op) van dit sociaal onrecht en gaat graag op de foto met een vers overhoop geschoten Dune-Coon, zoals ze de Irakese soldaten noemen. En voor de USA kent de woestijn slechts één bewoner, Sjeik El O Lie.
LePaulski
Als in Catherijne 2 de lichten uitgaan heerst er als altijd een uitgelaten stemming. De meeste gasten komen hier voor een shoot-em-up action flick. De lacherige sfeer houdt stand tot het eerste oorlogsslachtoffer is gevallen. De setting is Irak aan het einde van de Golf Oorlog. Een achtergrond die nog maar zelden tot een biosoopfilm heeft geleid. Je verwacht heroische daden van Stealth-piloten, maar we volgen de Amerikaanse zandhazen van Desert Storm. Vier daarvan gaan op zoek naar de verborgen schatten van Saddam Hussein.
Het is altijd gevaarlijk om veel genres te mixen. Deze avonturen/aktie/komedie/oorlogsfilm mikt hoog, maar slaagt op alle fronten. Er zijn geen afgezaagde good guys/bad guys conflicten, want hier wordt een genuanceerd beeld van de Golfoorlog geschetst, met alleen maar verliezers. Er is opwinding en tempo zoals we dat kennen uit Indiana Jones films. En bijtende humor zoals in Die Hard. Een keer in de zoveel tijd levert Hollywood een pareltje op die het vertrouwen in het studiosysteem nieuw leven in doet blazen. Dat Amerika dit sponsort is eigenlijk een wonder, want de hand wordt behoorlijk in eigen boezem gestoken en er wordt naar hartelust geexperimenteerd.
De film is extreem hard, zonder het realisme van meer recente oorlogsfilms na te streven. Er wordt gespeeld met het verbeelden van gedachten. De muziekkeuze is onorthodox en gedurfd (van Bach tot Chicago). Het uiterlijk van de film is van een adembenemende en zelden vertoonde schoonheid. Je moet je er even inwerken, dat wel. Het beeld is namelijk vrij ruw, maar uniek in zijn kleurzetting. Geinspireerd op de golfoorlog rapportages destijds op CNN.
David O. Russell is een regisseur om in de gaten te houden. Zijn eerste werk Spanking the Monkey was onamerikaans in zijn thematiek (incestueze verhouding tussen moeder en zoon) en sfeer (zwartgallig). Het daaropvolgende Flirting With Disaster was minder interessant. Een typische amerikaanse, onafhankelijke produktie a la The Opposite of Sex, maar wel met z'n momenten. Zijn nieuwste film overtreft alle verwachtingen, waarbij ook de gelukkige hand in casten opvalt. Naast de bekende namen die allemaal goed werk leveren, zien we ook buitenlandse acteurs uit La Haine en Once Were Warriors (Uncle Fucking Bully) hun opwachting maken.
Here we go, here we go, here we go again. LePaulski en VW sluiten aan in de lange rij voor de
legendarische Catherijne bioscoop. VW begint em al aardig te knijpen, maar we belanden
uiteindelijk toch nog bij de film van onze keuze. Soms heb je een beetje mazzel nodig om een
grootse film te mogen aanschouwen.
VW, tell em like it is: