For Your Eyes Only part CXXIII

What you know about fear... doesn't even come close.


The Texas Chainsaw Massacre

Uit: 2003, USA
Regie: Marcus Nispel
Met: Jessica Biel, Jonathan Tucker, Erica Leerhsen, Mike Vogel, Eric Balfour, Andrew Bryniarski, R. Lee Ermey

Synopsis: Wanneer een groep jongeren, begin jaren zeventig, uit Mexico terugkeert naar het zuiden van de VS, worden ze midden op het platteland met de zelfmoord van een liftster geconfronteerd. Zo snel mogelijk proberen ze dit over te dragen aan de lokale wetsdienaar maar ze blijken maar moeilijk weg te kunnen komen. Zeker wanneer, stuk voor stuk, personen uit het groepje verdwijnen. Misschien weten de bewoners van die afgelegen boerderij er meer van…



JB

Een ongeschreven filmwet leert dat je moet oppassen als je met een remake van een lowbudget klassieker van doen hebt. Meestal is de remake een klinische reproductie waar de ziel van het origineel met de best wil van de wereld niet meer in terug te vinden is.


Ik moet eerlijk zeggen dat ik me van het origineel van The Texas Chainsaw Massacre nog maar bar weinig kan herinneren. Flitsen van een huis vol donkere kamers, een weg, bloed, enge maskers en een cirkelzaag is alles wat ik nog terug kan halen. Ik kan dan ook moeilijk een vergelijking maken met de remake van 2003.


De 2003 versie opent met Blair Witch-achtig documentaire materiaal waarbij de eerste politieagenten die op de plek des onheils arriveren hun bevindingen op video vastleggen. Het verhaal gaat dan terug naar een groepje tieners (het beoogde slachtvlees) dat een verdwaasd meisje oppikt. Die nemen haar mee terug naar de plaats waar ze vandaan kwam, waarna ze in pure waanzin zelfmoord pleegt. De rest van het verhaal is het cliché dat we zo gewend zijn van het tiener-splatter-genre, dat overigens het origineel mede heeft gecreëerd, en is verder niet zo interessant.


Wat er over blijft is bloederige, wrede, smerige horror met een steeds verder oplopende snelheid en intensiteit die je op een gegeven moment doet snakken naar een rustpunt, dat er nooit komt. Het is een dollemansrit die je na afloop uitgeblust in je stoel achterlaat. Er zijn tegenwoordig maar weinig films die dat nog weten klaarspelen. De visualisatie van de slachtingen zijn mooie kunststukjes, expliciet waar het kan, impliciet waar het moet.


Maar toch mist er iets. Aan het acteerwerk ligt het niet. Jessica Biel, altijd al plezierig om naar te kijken, heeft haar strakste outfitje uit de kast getrokken wat er voor zorgde dat ik niet altijd met m'n volle aandacht bij het verhaal was. Een zeer leuke creepy rol is weggelegd voor R. Lee Ermey als de sheriff van het stadje, die we kennen in zijn onvergetelijke rol als drilsergeant uit Full Metal Jacket. Dit was meteen ook het enige karakter waar ik me enigszins ongemakkelijk bij begon te voelen, op het moment dat hij in beeld was. Voor de rest voelde ik gedurende de ruim anderhalf uur weinig echte spanning, laat staan angst, hetgeen toch wel een vereiste is voor dit genre.


Het gaat te ver om te zeggen dat we hier met een remake zonder ziel van doen hebben, maar om echt het gevoel te krijgen dat je iets speciaals aan het zien bent moet toch minder de gebaande paden van het Hollywood filmmaken worden gevolgd.


JB geeft **½



VW

Hooper's originele film The Texas Chain Saw Massacre uit 1974 is behalve door mensen cultvideotheekpas slechts door weinigen bewonderd de afgelopen jaren. Toch spreekt de titel tot de verbeelding van velen. Niet in de laatste plaats doordat in diverse landen de film een aantal jaren 'verboden' was. Maar vooral de maagomdraaiende kwaliteit van de met de hand geschoten, levensechte beelden van de slachtpartij waren voor die tijd (en zijn nog steeds) schokkend. Zelden zag het filmpubliek een overtuigender 'Scream Queen' als Marilyn Burns, die zich helemaal gek schreeuwt in het huisje van de Hewitts. Doodsangsten zagen er nog nooit zo overtuigend uit.


Gelukkig zond Veronica het origineel uit 1973 van Tobe Hooper onlangs uit. In het origineel beeldformaat (met zwarte balken) nog wel. Iets wat de Nederlandse tv-zenders (op de NPS na) slechts sporadisch aandurven. Ontwaakt televisiezenders en neem een voorbeeld aan uw Vlaamse en Britse collegae! Maar dit terzijde. Deze hernieuwde kennismaking met de legendarische horrorfilm kwam voor mij precies op tijd om te kunnen constateren wat men er anno 2003 aan verbouwd heeft.


Producent Michael Bay is verantwoordelijk voor de remake. Er is weinig gesleuteld aan het originele verhaal dat losjes gebaseerd is op de seriemoordenaar, kannibaal en taxidermist, Ed Gein. De man die overigens ook model stond voor tal van andere horroriconen waaronder Norman Bates. Bay heeft er wel wat budget tegenaan gesmeten en het aantal sets opgehoogd. Het verhaal speelt nog steeds in redneck-land ergens in de jaren zeventig maar de tieners belanden nu ook in een oude trailer, een slachthuis, de oude molen en een traditionele roadhouse. Waar voorheen alleen de bossen, de waslijnen en het oude landhuis van zieke geest Thomas Hewitt, aka Leatherface, als decor dienden.


De vijf hippe tieners/ twintigers hebben niet zo'n lot verdiend. Zelfs niet met de lading wiet aan boord van hun nostalgische busje. Maar de overleving wil dat je niet aanklopt in het diepe Zuiden van de VS zonder een meer dan warm onthaal. Denk aan Deliverance. De voortekenen zijn ook meer dan ongunstig wanneer een liftster zichzelf van het leven berooft in hun busje. Wat zich hierna ontvouwt, is behoorlijk bruut, op het Japanse af. Een soort overtreffende trap van het origineel. Het is me net te veel van het goede maar ik ben dan ook een softie. De sterkste momenten vind ik die zonder direct geweld zoals de botte ondervraging van de sheriff, die één van de tieners op sadistische wijze dwingt de hele zelfmoord na te spelen.


In de overgestyleerde productie design zien we de typische Bay-hand. Het camerawerk van Daniel Pearl, die ook het origineel deed, ziet er veel gelikter uit dan het originele beeldmateriaal. In plaats van het vale, homevideo gevoel uit 1974 zet het team van Bay in op glanzend, dampige smerigheid. Ook de subtiliteit, als je daar al van mag spreken, van het origineel wordt aan de kant geschoven voor expliciet geweld. De meest legendarisch spannende films danken juist hun status aan wat het publiek niet te zien krijgt. Denk aan Psycho, The Blair Witch Project en Jacques Tourneur's Cat People. Hooper speelt nog wel met dit gegeven maar Bay/ Nispel heeft er geen boodschap aan.


TCSM 2003 is een nare film geworden waarin elke klap, messteek of zwaai van de motorzaag breed over het scherm wordt uitgemeten. Je krijgt haast heimwee naar de vrolijk ronkende zaagje uit het origineel wanneer Erin (Jessica Biel) een genade steek moet uitdelen aan haar vriendje die we al secondenlang kunnen volgen in zijn vorderingen om van een vleeshaak af te komen. Maar laten we niet vergeten dat het natuurlijk wel bedoeld is als naargeestige film. Daarbij zijn er enkele aardige vondsten te bespeuren. Zoals Leatherface's nieuwe masker dat Erin wel erg bekend voor komt. Het is ook beslist geen straf om Biel's goddelijke lijf een film lang door het bos en ommeland te zien rennen. Bovendien biedt het einde een fikse, haast verlossende pay-off voor alle gruwelen die de kijker moet doorstaan. Geen hoogvlieger dit maar wel een succesvolle poging om een cultklassieker te restylen naar de smaak van de hedendaagse Multiplexbezoeker.


VW geeft **½



jouw mening



Gezien: 31-10-2003

Amigoes,

Zoooo, we zijn weer terug na wat 'lauwe omstandigheden', zoals dat op andere sites wel eens heet. Al weken prijken de 2003-lijstjes op de hoofdpagina en dat moet snel veranderen. Het afscheid van LePaulski ging niet gepaard met ernstige twijfel van mijn kant maar enige bezinning kwam wel van pas.

Dat was niet de reden om de onderstaande film lang op de plank te laten liggen. Het stukje was al een tijdje af. Maar de film vormt de perfecte introductie van de nieuwe wind die over de VW & LePaulski site gaat waaien. Om precies te zijn, is het de Caribische wind die ook voor verkoeling zorgde toen ik drie maanden terug met the-artist-from-now-on-known-as-JB (TAFNOKAJ) The Movies in Willemstad binnenwandelde om deze ouderwetse horror-film te checken.

Dezelfde JB neemt het juk op zijn schouders dat al een maandje bij mij in een hoekje lag te verstoffen en zal in de overmatig grote voetsporen van LePaulski treden. VW & LePaulski-enthousiast van het eerste uur maar bovendien groot filmliefhebber en kenner zal hij zich inzetten om jullie lastig te vallen met de gebruikelijke vlijmscherpe oordelen. De kennismaking wordt wat mij betreft in de volgende mailing voortgezet.

JB, break a leg



Home