Uit: 2001, Australië
Regie: Ray Lawrence
Met: Anthony LaPaglia, Barabara Hershey, Geoffrey Rush, Kerry Armstrong
Synopsis: Detective Leon Zat, vol met schuldgevoelens over het bedriegen van zijn vrouw, onderzoekt de mysterieuze verdwijning van de psychiater van zijn vrouw. Vier paren zijn verstrikt geraakt in een web van liefde, oplichting, sex en dood. Hun geheimen en leugens bemoeilijken Leons onderzoek en doen hem beseffen dat hij zijn persoonlijke problemen op moet lossen.
Pas wanneer we aan het eind een paar fake fade-outs hebben gezien, is er in deze film ook wat ruimte voor verlichting in de geplaagde relaties van de hoofdpersonen. Tot drie of vier keer toe verwacht je de eindtitels. Een mooi eind zou het snotter/ breakdown moment van hoofdpersoon zijn à la Vive L’Amoure (1994) maar het wordt gevolgd door een serie steeds knusser wordende beelden van alle andere personages alvoor de eindtitels worden ingezet. Echt vervelend is dat niet want al toont deze wat lange film het wel maar vooral het wee van een stuk of acht ongelukkigen het is moeilijk ze het geluk te misgunnen. Het lijk dat in de openingsscène getoond wordt vormt niet meer dan een instrument om alle plotlijntjes op een bevredigende manier bij elkaar te brengen. Het feit dat dit een Australische film is –zich afspelend rond Melbourne- werkt verfrissend in onze door Amerikaanse en Engelse films gedomineerde bioscopen. Het compenseert zelfs voor het gebrek aan een strakke spanningslijn en enkele niet uitgewerkte personages.
Partypeople,
de zomer is alweer van start en traditioneel betekent dat ook dat wij wat gas terugnemen. LePaulski had al wat eerder de zomerkriebels en dankzij wat persoonlijke besonjes (positieve besonjes moet ik erbij zeggen) geen stukje van hem over onderstaande double-bill. Helemaal kappen doen we niet want er komen best nog een paar leuke films in de bios en dan zal ik, waar nodig, ingrijpen.
Iedereen in ieder geval een prettige vakantie gewenst.