For Your Eyes Only part CIII

If you could be God for one week, what would you do?


Bruce Almighty

Uit: 2003, USA
Regie: Tom Shadyac
Met: Jim Carrey, Jennifer Aniston, Morgan Freeman, Philip Baker Hall

Synopsis: Bruce Nolan is reporter voor een lokaal tv-station die aast de positie van anchor-man. Wanneer op een dag een collega hem passeert voor die plek, zijn hond tegen zijn meubilair blijft plassen en zijn vriendin hem niet begrijpt, wordt het hem allemaal te veel. Wanhopig verzoekt hij God die hem antwoord geeft:”als het je niet bevalt, doe het dan zelf”. Met Gods macht in de vingers gaat Bruce opzoek naar zijn levensgeluk.



VW

In veel opzichten lijkt deze film op Phone Booth. Beide hoofdpersonen zijn kleinzielige egoďsten met een kwakkelende relatie die door een opperwezenachtig karakter de bal krijgen teruggespeeld en de kans krijgen tot inkeer te komen. Ook zijn beide films in zeker opzicht mislukt. Als moraliserende, sentimentele liefdeskomedie is Bruce Almighty echter verschrikkelijk geslaagd. Toch zal dit niet de film zijn waarom Carrey herinnerd zal worden. Op het gebied van romantische komedie met een boodschap doet Carrey absoluut leuk mee en daar zal deze komedie alleen maar aan bijdragen. Maar het genre waarbinnen Carrey zijn gelijke niet kent, is de absurdistische, over-the-top komedie. Daar draait hij, wat mij betreft, mee op het niveau van de Marx Bros. en Monty Python. Dan hebben we het dus over tranen-met-tuiten grollen zoals hij ze zes jaar geleden nog maakte in diverse films. Mijn persoonlijke favoriet in dat opzicht is het ondergewaardeerde The Cable Guy. Deze door Ben Stiller geregisseerde stalkerkomedie wordt bij elke kijkbeurt leuker en buit alle mogelijkheden van Carrey volledig uit. Hij zet zulke hilarisch stukjes zwarte humor, parodie en wanhopig schmierwerk neer dat je het een paar keer moet zien om het te geloven.


Ook regisseur Tom Shadyac heeft zijn aandeel in dit (cult)succes want hij regisseerde het anarchistische Ace Ventura: Pet Detective. De Ace Ventura films zijn verschrikkelijk gammel maar bevatten een aantal van de grappigste scenes die ik ooit gezien heb. Het grote publiek –waaronder ikzelf in eerste instantie- kan ze nauwelijks waarderen omdat ze wars zijn van elke pretentie een zinvol verhaal te vertellen. De vorige samenwerking tussen Carrey en Shadyac resulteerde in het wat kleffige werkje Liar, Liar. Nog altijd een aardige film over een advocaat die dankzij de verjaardagswens van zijn zoontje een dag lang niet meer kan liegen en dus alles en iedereen schoffeert met zijn arrogante opmerkingen maar al wel met een laagje zouteloze familiewaarden.


Met Bruce Almighty wordt dat laagje al een dikke smurrie die je zeker het laatste half uur weer de keel uitkomt. Dit is zonde want het gegeven leent zich bij uitstek voor Carrey’s talenten en heeft ook wel wat aardige momenten. Bruce weet op amusante wijze alle elementen naar zijn hand te zetten om, tijdens een romantisch avondje, zijn vriendin weer voor hem terug te winnen. Ook zijn pogingen om van lokale taartbakwedstrijden een leuk tv-verslag te maken, bieden aangenaam vermaak maar nergens wordt het scherp of gemeen. Freeman speelt wel op ongenaakbare wijze lievelingsoompje God. Zonder een spier te vertrekken straalt deze man al de oneindige wijsheid uit, kun je nagaan wat er gebeurt wanneer hij in een smetteloos wit pak met donkere stem Bruce op zijn nummer zet. Ook leuk om te zien is dat het stadspleintje uit Back to the Future –dat eigenlijk de backlot op Universal Studios Theme Parc is- nog steeds in gebruik en uit duizenden herkenbaar is. Carrey’s volgende film Eternal Sunshine of the Spotless Mind is geschreven door Charlie Kaufman en laten we hopen dat hij weer eens geprikkeld wordt het onderste uit de kan te halen.


VW geeft **



jouw mening



Gezien: 20-06-2003

beste lezer,

Vrijdagmiddag, Pathe Arena. Een bijzonder moment want VW is voor het eerst naar een persvoorstelling. We krijgen al een tijdje de uitnodigingen om ze bij te wonen. Deze voorstellingen vinden altijd door de week en overdag plaats dus eigenlijk alleen te doen voor de werklozen of de reporters die het aan hun baas kunnen verantwoorden dat ze een middag bij de film zitten. Van anticipatie naar de voorstelling is onder de andere persmuskieten weinig te merken. Het is vrij rustig en ieder die er wel is lijkt uit op een ontspannen middagje lachen met Jim Carrey. Wie dan verwacht dat bij het doven der lichten overal de penlights (een pen met erop gemonteerd lampje om in het donker te schrijven) aangeklikt worden, komt bedrogen uit. Omdat ik nog twee recensies moet schrijven en deze middag nog een film ga kijken maak ik –bij wijze van uitzondering- toch maar aantekeningen tijdens de film. Het voelt een beetje als valsspelen om de film al voor de release te zien, met wie moet ik erover ‘mee’praten? Met mijn nieuw gevonden vakbroeders van Trouw, NRC, de Rails en Elle? Daarvoor is mijn netwerk in het persgilde nog iets te beperkt. Wel kan ik nu eindelijk eens de recensie sturen voor de dag dat de film uitkomt, wat voor eens een aangename trendbreuk mag worden genoemd.



Home